خواهرخواندگی بیحاصلِ سیرجان و لنگرود؛ اسمی که فایدهی فرهنگی هم نداشت!
- شناسه خبر: 10561
- تاریخ و زمان ارسال: 21 دی 1402 ساعت 09:57
- نویسنده: فاطمه فتحعلی زاده
شهر من سیرجان: قریب به دو سال از انعقاد تفاهمنامه خواهرخواندگی دو شهر سیرجان و لنگرود میگذرد؛ واقعهای که با پیگیری اعضای شورای شهر سیرجان صورت پذیرفت اما سوال بیپاسخ این است که حاصل این خواهرخواندگی چه بود؟
هرچند جرقهی این رویداد به مناسبت پاسداشت یاد و خاطرهی دکتر صادقی؛ خیّر بزرگ لنگرودی رقم خود اما حجم تبلیغات، سخنان و اخبار منتشر شده از سوی شورای شهر، این توقع را میان مردم ایجاد کرد تا خواهرخواندگی سیرجان و لنگرد، اثراتی فراتر از گرامیداشت دکتر صادقی و نامگذاری اماکنی در سیرجان و لنگرود به نام لنگرود و سیرجان داشته باشد؛ با این وجود تا امروز هیچ خبری از هیچگونه منافع مشترک وجود ندارد.
رییس شورای شهر سیرجان در پاسخ به این انتقاد “شهر من سیرجان” خواهرخواندگی را امری فرهنگی ذکر میکند و البته اضافه میکند: ما کارهای فرهنگی را شروع کردهایم وکه این تعامل میتواند حتی اثرات اقتصادی داشته باشد اما این امور زمانبر است. همچنین پیشنهاداتی در زمینه گردشگری و همکاریهای دو جانبه بخش خصوصی دو شهر نیز ارائه شده است.
اما چرا هیچیک از این اقدامات، اثر عملی نداشته است؟ حسن خدامیپور انگشت را به سمت لنگرود نشانه میگیرد: تاکنون از سوی مدیریت شهری لنگرود همکاری صورت نگرفته است.
اظهار نظری که دقیقا برخلاف اخبار منتشر شده و وعدههای داده شده در زمان عقد تفاهمنامهی خواهرخواندگی است. اما مشکل کجاست؟ خدامی دلیل عدم همکاری طرف مقابل را به دلیل تحولات و تغییرات مدیریتی در شورای شهر، شهرداری و فرمانداری لنگرود میداند و میگوید: تعامل ایشان با ما تحتالشعاع این تغییرات قرار گرفته و تاکنون مدیریت جدید نتوانسته با سیرجانیها همکاری داشته باشد.
با این وجود میتوان نتیجه گرفت برخلاف اخبار منتشرشده در آن زمان، مدیران جدید لنگرودی هیچگونه فرصت و دلیل خاصی در ایجاد تعامل ارتباط فرهنگی و اقتصادی با سیرجان نمیبینند. آیا آنها در دیدن این فرصتها ناتوان هستند یا مدیران ما نتوانستند فرصتهای مناسب و پایدار را به خوبی معرفی کنند؟
در نهایت به نظر میرسد این ارتباط بیشتر شبیه ارتباط برخی عروسها و خواهرشوهرها گشته تا خواهرها!